Hepimiz ekmek parası için çalışırız. Kimimizin ekmeği (k)ocaman kimimizinki (k)üçüktür ama hepimiz (k)endi ekmeğimize sahip çıkarız.

Yemeğimizi ekmeğimize (k)atık ederiz.

Ekmeğimiz için (k)avga eder, var olan ekmeğimizi (k)aybetmemek için mücadele ederiz.

Belki de (k)ader belirler ekmeğimizin büyüklüğünü.

Kimisi hiç utanmadan (k)açırır, lokmaları (k)oskocamandır. Kimisi utanır (k)orkar (k)açırmaktan (k)üçük ekmeğiyle yetinir.

Emek ile ekmek arasındaki farkın (k) olması bence tesadüf değildir.

Aralarındaki sağlam bağı kuran da (k)’dır, bağı çözen de.

Ekmeğimiz için emek harcayacak olan da biziz emeğimize sahip çıkacak olan da, zira kimse bize hakketiğimiz ekmeği vermez.

Ekmek (k)avgamıza devam,

Ne de olsa ne kadar ekmek o kadar (k)öfte.