Aslında eski kaymakamlarımızı yazacaktım. Çine'de kaldıkları dönemle ilgili nasıl hatırlandıklarını, icraatlarını anlatacaktım.
Çok eskiye gitmeden merhum Hasan Tütün'ün ne kadar projeci olduğunu, Hulusi Kaya'nın at yarışı hastalığı olsa da halkla ne denli iyi geçindiğini, Ferhat Çağlar'a ve icraatlarına yetişebilmek için birlikte dağ taş koşmak zorunda kaldığımızı, İbrahim Ballı'nın devlet ciddiyetini ve vakarlı duruşunu kaleme alacaktım.
Eski kaymakamlarımızın yaptığı hatalardan da bahsedecek, bugünlerde görev başı yapacak olan yeni kaymakamımız Özkan Demir'den Çine için isteklerimizi sıralayacaktım.
İlçemizde görev süresi dolan Celalettin Cantürk'ün öfkesini kontrol edememesine bağlı yaşanan sorunları örnek göstererek, idarenin merkezine Çine'yi ve Çine halkını koymasını isteyecektim.
Karpuzlu'da görev yaptığı sürede çok kısa da olsa tanıma fırsatı bulduğum Demir'in zekasına, kişiliğine, çalışkanlığına ve adilliğine güvendiğim için, bunlara gerek olmadığını düşündüm.
Hoş gelip boş giden bir kaymakam olmayacağına, ali menfaatler için 'ilçeyi yönetenleri yönetmeyi iyi becerdiğini' düşünenlerin oyuncağı olmayacağına inancım tam.
O yüzden eski kaymakamları değil, eski bayramları yazmaya karar verdim;
"Sadece bayramdan bayrama yeni kıyafetimiz ve ayakkabımız olurdu. O yüzden bayramlar bizim için çok anlamlıydı. Yeni ayakkabı ve kıyafetlerimi kucaklayarak uyuduğum çok oldu. Şimdiki çocuklar ve gençler için bayramda giyinmenin pek bir önemi yok, bayramın da... Çünkü her zaman yeni kıyafet ve ayakkabı alma imkanları var" dedi Dilek Abla. Bayramda şortla gezmek isteyen oğlunu, zorla kot pantolon giymeye ikna edebildiğini anlattığı sırada.
Çocukluğuma götürmüştü anlattıkları beni.
Şükürler olsun bizim köyde bayramlar aynı samimiyette olmasa da, kısmen eskiyle bağlarını koparmadan yaşanıyor.
Ağabeylerim, eşlerimiz ve çocuklarımızla birlikte gezdik köyümüzde.
Hala kapitalizme teslim etmediğimiz bir yanımız olduğuna şükrettik.
Babamsız ilk bayramımızdı, hepimiz buruktuk, ama çaktırmadık birbirimize.
Telefonunu kapatmamıştık.
O yüzden sık sık arıyoruz.
Müsait olmuyor kendisi.
Selam söylüyoruz annemizle.