Enver Salih Dinçer, istemiyor.
Erkan Özkaya, istiyor.
Tayfun Şahin, karşı çıkıyor.
Kayhan Güney, kucak açıyor.
Salih Gökbel, “olmasın” diyor.
Serkan Sevinç, “Çine’nin kurtuluşu bu” iddiasında.
Timuçin Karabulut, kurulmamasından yana.
Mesut Sert’in, karşıt eleştiriye bile tahammülü yok.
Osman Eşiyok, bu konuda müthiş alıngan ve agresif.
Metin Uyar, “Kurulmasın” dediğine pişman olmuş ya da edilmiş.
Erol Yörük, şiddetle “Hayır” diyenlerden.
Hilmi Aydın, O’nun tam tersi düşünüyor.
Gökyaka Muhtarı, 150 bin TL’lik teklife rağmen razı değil.
Cumalı Muhtarı, sanki kurulmasından yana.
Saraçlar Muhtarı, ortalarda yok.
Tarım Müdürü Özkan Bey, yavru vatana seyahatte.
Mehmet Ali Türksoy, “Direnmenin anlamı yok” görüşünde.
Ahmet Uslu, karşıtların en önünde yürüyor.
Baro’nun çevreci Avukatı Neşe Menderes, istemiyor.
OSB’nin Avukatı Doğan Yörük, gözlemliyor.
Ramazan Madran, kesin karşı.
Kimileri zengin olmak için savaşıyor.
Kimileri de sağlıklı yaşamak için.
Bizim ekipte bile bu konuda fikir uyuşmazlığı var. 
Bu liste böyle uzar gider.
Yukarıdakilerin hepsi Çineli.
Tabir yerindeyse birbirlerini yiyorlar, yiyoruz. 
Ne için, kim için;
Yatırım ve yatırımcı.
Yatırımcının adını ben bilmiyorum, henüz tanışmadım.
Acaba uğruna karşı karşıya gelen kaç kişi O’nu ya da onları tanıyor?
Başka kaç memleket vardır böyle, halkı hiç tanımadığı birileri için karşı karşıya gelen?
“Allah, sonumuzu hayretsin” demek kolay.
Ama önce bu adamları bir tanımalıyız.
Kim bunlar?
Yatırımları ne?
İstihdam yaratan yatırımlarını nereye yapıyorlar?
Az da olsa kirli ve işgücü olamayan yatırım için neden Çine’yi seçtiler?
O veya onlar.
Size sesleniyorum;
Lütfen biz Çinelileri burada birbirimizi kırdırmayın.
Halkımız sıcaktır ama yakıcı değildir.
O yüzden maşalarınızı atın.
Gözümüzün içine bakın ve anlatın…